Aralıklı Oruçta Ne Zaman Kilo Kaybı Başlar?
Kayseri’nin soğuk sabahlarından birinde, ilk kez aralıklı oruca başlama kararı almıştım. Erken saatlerde kahvemi yudumlarken, gözlerimdeki yorgunluk ve bedenimdeki şişkinlik hissi beni hep rahatsız ediyordu. O an, değişim isteğiyle dolup taşan bir insan olarak, bir şeyler yapmak gerekiyordu. Ama ne?
Daha önce duyduğum, okuduğum ve konuştuğum her şey “aralıklı oruç” hakkında fazlasıyla ilgi çekiciydi. Kulağa ne kadar basit gelse de, içimde hep bir soru vardı: Aralıklı oruçta ne zaman kilo kaybı başlar? Acaba bir hafta sonra mı, yoksa bir ay sonra mı? Merak ediyordum.
İlk Günün Zorluğu
İlk gün, açıkçası pek de kolay geçmedi. Sabah saatlerinden akşam saatlerine kadar yalnızca su içebileceğimi bilmek, beni bir hayli tedirgin etmişti. Bu aralar, duygusal olarak da oldukça kırgındım. Birkaç aydır, her öğün bir rahatlama kaynağıydı. Yalnızdım, ama yiyecekler bana hep bir şeyler fısıldıyordu. Sabahları uyanınca içtiğim kahvenin her yudumu, bir anlamda rahatlama çabasıydı. Ama bu sefer farklıydı. Kendime söz verdim: Yalnızca 8 saatlik bir zaman diliminde yemek yiyecektim.
O gün, beynim bana adeta “Yemek ne kadar uzak, ne kadar arzulanan!” diye fısıldıyordu. Ama işte, içimdeki kararlılık bu kadar büyüktü ki, gün bitene kadar hiç bir şey yemedim. “Ne zaman kilo kaybı başlar?” sorusu kafamı meşgul ediyordu ama aynı zamanda bir yandan da fark ediyordum: Bu sabır, zihinsel bir mücadeleydi.
O günün sonunda, akşam saatlerinde mutfakta sevdiğim yemeklerin kokuları etrafımı sararken, içimde bir çelişki doğdu. Bir yandan karnım guruldayıp duruyordu, bir yandan da yenmeyecek bir şey yoktu aslında. Birkaç gün önce “Bir tabak yemek, bir dünya” demiştim ama o an, aslında ne kadar kontrol edebileceğimi görmek istemiştim.
Bir Hafta Sonra…
İlk hafta geçti, hala o soruyu kendime soruyordum: Aralıklı oruçta ne zaman kilo kaybı başlar? Kilo kaybı, en basit haliyle, aralıklı orucun ilk birkaç gününde daha az yemek yemekle başlar gibi görünüyordu. Ama işin duygusal tarafı vardı; vücudum yeni düzene alışmakta zorlanıyordu. Şaşırtıcı bir şekilde, bir hafta boyunca gerçekten de 4 kilo vermiştim. “Ama bu geçici mi?” diye düşündüm. “Gerçekten de kalıcı olacak mı?”
O gün, akşam yemeği için hazırlık yaparken, masada tüm yemeklerin üstüne üzüntüyle bakarak, o “kayıp” hissiyle gözlerim doldu. Gerçekten kaybettiğimi hissediyordum. Ama burada “kaybetmek” kelimesinin başka bir anlamı vardı. Kilolar kayboluyor gibi hissediyordum ama bir yandan da ben kaybolan şeyleri yerine koyuyordum. Bazen biraz duygusal bir kafa karışıklığına sebep olsa da, hayatın buna değer olduğunu düşündüm.
İkinci Haftanın Sürprizi
İkinci hafta geldiğinde, bir şeyler değişmişti. Daha önce hissettiğim açlık, neredeyse kaybolmuştu. İçimdeki bir boşluğu doldurmak isterken, farkına varmıştım; aslında bu boşluğu yemekle değil, başka şeylerle doldurabilirim. Bu değişim bana çok şey öğretti. Yavaş yavaş, bedenimle barışıyordum.
Bu süreç, yalnızca fiziksel değil, ruhsal olarak da bir yolculuktu. İkinci haftanın sonunda, bir önceki haftaya kıyasla daha net hissediyordum. Her şeyin yerine oturduğunu düşünmeye başladım. Ve evet, kilolarım hala düşüyordu. Ama bu düşüş, fiziksel olarak giydiğim kıyafetlerdeki değişimden çok daha derindi. İçimdeki insan, kendimi bir adım daha ileriye taşıyor ve aralıklı oruç, sadece bir diyetin ötesinde bir yaşam biçimi gibi görünüyordu.
O hafta sonu, gövdemdeki değişiklikleri hissedebiliyordum. Aynada daha ince bir siluet gördüğümde, içimdeki heyecanı hala hissediyordum. Ama tam olarak ne zaman kilo kaybı başlar sorusuna, bence şu cevabı verebilirim: O, bir gün aniden gerçekleşiyor. Hem fiziksel olarak hem de ruhsal olarak.
Sonuçta…
Aralıklı oruçta kilo kaybı, kesinlikle hemen başlamaz. Ancak birkaç gün sonra, bedenin kendisini yenilemeye başladığını hissedersiniz. Zihinsel olarak mücadele etmek zor olabilir ama zamanla, hem bedensel hem de ruhsal bir dengeye ulaşmak mümkündür. Bu yolculukta kazandığınız sadece fiziksel değil, duygusal bir dönüşüm de olacaktır.
O gün, o sabah, Kayseri’nin soğuk sokaklarında yürürken, daha önce hiç bu kadar güçlü hissetmemiştim. Kilo kaybı sadece vücudumda değil, içimde de gerçekleşiyordu. Yavaş yavaş…